Czy na wspinaczkę warto wybrać się samemu?
Wiele osób wybiera się na wspinaczkę samodzielnie i często kończy się to dość źle. Nigdy nie możemy być pewni co przydarzy się w górach, czy sprzęt nas nie zawiedzie oraz czy nie będziemy potrzebowali pomocy, dlatego na wspinaczkę zawsze warto zabrać ze sobą inną osobę, która będzie nas asekurować i zareaguje, jeśli będziemy w niebezpieczeństwie. Nie warto ryzykować samotnej wyprawy, ponieważ takie przypadki często kończą się w nieprzewidziany sposób. Najważniejsze jest, byśmy odpowiednio dbali o nasze bezpieczeństwo, a do tego konieczna będzie osoba towarzysząca, która będzie nas wspierać i w razie konieczności wkroczy do akcji. Lepiej być dobrze przygotowanym.
Trochę wiedzy
Wspinaczka skalna ? jeden z rodzajów wspinaczki uprawiany w terenie skalnym bez śniegu i lodu.
Wspinaczka skalna polega na pokonywaniu stromych ścian skalnych określonymi drogami wspinaczkowymi. Drogi te określają ściśle miejsce przejścia ściany; w popularnych rejonach wspinaczkowych przez jedną ścianę skalną przechodzi często do kilkudziesięciu różnych dróg i wariantów o różnym poziomie trudności.
Wspinaczka skalna jest uprawiana zarówno jako rodzaj zaawansowanej rekreacji, jak i w ściśle sportowym sensie, aczkolwiek rzadko jest to sport polegający na bezpośredniej rywalizacji z innymi wspinaczami; zawody wspinaczkowe są obecnie organizowane głównie na obiektach sztucznych, rzadziej w natualnym terenie skalnym.
W tradycyjnej wspinaczce w górach wspinacze nie konkurują ze sobą bezpośrednio na jednej drodze, lecz gromadzą osiągnięcia, do których zaliczają się, w kolejności ich wartości sportowej:
wytyczenie i pierwsze przejście zupełnie nowej drogi, zwłaszcza w miejscu które było celem nieudanych prób ze strony innych wspinaczy
przechodzenie starych dróg nowymi, trudniejszymi i bardziej zbliżonymi do linii prostej wariantami ? tzw. "prostowanie dróg",
przejście dróg w lepszym od poprzedników stylu (tzw. poprawienie stylu przejścia) ? w tym m.in. "odhaczenie drogi" ? czyli klasyczne przejście drogi pokonywanej niegdyś jedynie techniką hakową,
drugie i trzecie przejście trudnej drogi, wytyczonej i poprowadzonej po raz pierwszy przez kogoś innego
przejście drogi w znacznie krótszym czasie, niż zrobili to poprzednicy ? dotyczy to jednak tylko dróg długich, wymagających wielodniowej lub co najmniej wielogodzinnej wspinaczki.
Każde z tych osiągnięć ma tym większą wartość, im trudniejsza i dłuższa była droga. Ponieważ trudno jest obiektywnie zmierzyć wartość osiągnięć wspinaczkowych mogących być przedmiotem rywalizacji o charakterze sportowym, wielu wspinaczy nie uważa uprawianej przez siebie działalności za sport. O wartości wybitnego osiągnięcia wspinaczkowego świadczy przede wszystkim to, jak niewielu innych wspinaczy byłoby w stanie powtórzyć dany wyczyn.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka_skalna
Trochę faktów
Wspinaczka klasyczna ? rodzaj wspinaczki polegający na pokonywaniu drogi wspinaczkowej używając jedynie rąk i nóg. Sprzęt wspinaczkowy służy tutaj jedynie do asekuracji. Niedozwolone jest chwytanie się haków, stawanie na spitach, podciągania na linie, czy wspinania się po linie poręczowej.
Istnieje wiele stylów wspinaczki klasycznej.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka_klasyczna