Serwis klimatyzacji Kamera termowizyjna - co to jest?
kamera termowizyjna, kamera termalna, termowizor, urządzenie do rejestracji i wizualizacji rozkładu temperatury na powierzchniach obiektów (odwzorowania obrazu termalnego obiektów);
działa na zasadzie przetwarzania promieniowania podczerwonego, emitowanego lub odbitego przez te obiekty, na sygnał elektryczny, a następnie na obraz oglądany na ekranie, tzw. termogram. Składa się z układu optycznego, detektora promieniowania podczerwonego (zwykle półprzewodnikowego, głównie z krzemu Si, tellurku kadmu i rtęci CdHgTe lub antymonku indu InSb) wraz z układem chłodzenia, elektronicznego toru wzmacniania, przetwarzania i wizualizacji (w kolorach lub w odcieniach szarości).
Układ optyczny składa się zwykle z: obiektywu, układu przeszukiwania (zespołu mechaniczno-optycznego złożonego z drgających lub wirujących zwierciadeł), którego zadaniem jest stopniowe (punkt po punkcie) odbieranie informacji z obserwowanego obiektu, oraz układu skupiającego promieniowanie i kierującego je na detektor. Detektory, przetwarzające promieniowanie na sygnał elektryczny, to zwykle tzw. detektory termiczne, np. bolometryczne (bolometr), piroelektryczne (piroelektryczność) lub fotonowe (półprzewodnikowe, o działaniu opartym na zjawiskach fotoelektrycznych); detektor może stanowić pojedynczy element, częściej składa się z wielu elementów w postaci linijki lub matrycy. Do przedstawiania obrazu termalnego badanego obiektu służą monitory kolorowe lub monochromatyczne. Zależnie od zakresu spektralnego, w którym działają, kamery termowizyjne dzieli się na krótkofalowe (zakres pracy 3?5 ?m) i długofalowe (8?15 ?m); zależnie od zastosowania ? na pomiarowe (dokładny pomiar rozkładu temperatury) i obserwacyjne (wierne odwzorowanie obiektu, np. scenerii obserwowanego terenu, przy tylko jakościowej ocenie rozkładu temperatury). Kamery termowizyjne znajdują zastosowanie m.in. w technice wojskowej (głównie kamery obserwacyjne długofalowe ? do prowadzenia rozpoznania w trudnych warunkach atmosferycznych i w nocy), w medycynie (np. diagnostyka chorób nowotworowych), energetyce (badanie efektywności chłodzenia urządzeń energetycznych, stanu linii przesyłowych), hutnictwie, pożarnictwie (lokalizacja źródła ognia oraz ludzi w przestrzeni zadymionej), budownictwie (badanie izolacji cieplnych), rolnictwie (wykrywanie ognisk chorób roślin, stanu wilgotności gleby), ekologii (określanie obszaru skażeń środowiska).
Źródło: http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/kamera-termowizyjna;3919516.html
Pasywne, czyli...?
Jeszcze niedawno domy pasywne to był temat dla pasjonatów, mało kto wiedział co to w ogóle jest. Sytuacja uległa zmianie, w dużej części z powodu rządowych dotacji na budowę takich nieruchomości.
Jednak po drodze narosło sporo mitów na ten temat. Tak, koszty budowy są większe. Jednak w perspektywie wieloletniej - powinno się nie tylko zwrócić, ale opłacać. Taki nie działa tak, że nie potrzebuje żadnej energii, jednak zużywa jej... nawet dziesięciokrotnie mniej. Czy warto? Może jednak warto się zastanowić, zanim zaczniemy budowę naszego wymarzonego domu.
Niskie obroty mają jeszcze inne zalety:
Jest ściśle związany z prędkością obrotową wentylatora, a więc i przepływem powietrza oraz zastosowanym typem łożyska. Większość wentylatorów ma konwencjonalne łopatki, opracowane do dużych prędkości obrotowych, które wytwarzają duży strumień powietrza, ale i jednocześnie duży hałas (zob. dB). Żeby go obniżyć, wystarczy zmniejszyć prędkość obrotową, co jednakże powoduje również zmniejszenie przepływu powietrza. Głośną pracę wentylatora można częściowo zniwelować odpowiednio zwiększając jego rozmiar i liczbę łopatek (zwykle siedem lub jedenaście), dzięki czemu przy niskich obrotach można uzyskać zadowalającą jego wydajność. Niskie obroty mają jeszcze inne zalety: łożysko mniej hałasuje i mniej się zużywa.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wentylator