Podstawa bezpieczeństwa w salonie kosmetycznym - jednorazowa odzież medyczna

ezultatów systemu opieki zdrowotnej. W ujęciu wąskim technologie medyczne to środki niematerialne (wiedza, umiejętności, procedury, rozwiązania organizacyjne) i materialne (leki, urządzenia) związane bezpośrednio lub pośrednio z u

Podstawa bezpieczeństwa w salonie kosmetycznym - jednorazowa odzież medyczna

Narodowy Fundusz Zdrowia

Technologia medyczna

Technologia medyczna - w ujęciu szerokim to dowolny rodzaj wiedzy zaangażowanej w realizację zadań i osiąganie określonych rezultatów systemu opieki zdrowotnej. W ujęciu wąskim technologie medyczne to środki niematerialne (wiedza, umiejętności, procedury, rozwiązania organizacyjne) i materialne (leki, urządzenia) związane bezpośrednio lub pośrednio z udzielanymi świadczeniami opieki zdrowotnej i konkretnymi interwencjami (leczniczymi, diagnostycznymi, rehabilitacyjnymi bądź prewencyjnymi).

W polskim systemie zdrowotnym dostęp obywateli do technologii medycznych (leków, wyrobów medycznych, procedur medycznych i systemów organizacyjnych) jest regulowany przez ubezpieczyciela - Narodowy Fundusz Zdrowia - w oparciu o przeprowadzoną ocenę technologii.

Ocena technologii medycznych (HTA, ang. health technology assessment) składa się z analizy efektywności klinicznej (wykonywanej zgodnie z zasadami EBM), analiz ekonomicznych (wykonywanych zgodnie z zasadami farmakoekonomiki) oraz analizy wpływu refundacji danej technologii na budżet płatnika (w polskim systemie zdrowotnym - na budżet Narodowego Funduszu Zdrowia). HTA ma rosnące znaczenie dla podejmowania decyzji o refundacji technologii medycznych, stanowiąc racjonalną podstawę tych decyzji.

Jedną z pierwszych instytucji państwowych regulujących ocenę technologii medycznych udostępnianych ubezpieczonym obywatelom w ramach państwowej opieki zdrowotnej był brytyjski instytut NICE. W Polsce ocenę technologii medycznych, zgodnie z odpowiednimi wytycznymi1 przeprowadza Agencja Oceny Technologii Medycznych.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Technologia_medyczna


Nauka o zdrowiu

Nauka o zdrowiu

Nauka o zdrowiu obejmuje wiele dyscyplin. Wyróżnia się dwa główne podejścia:

badanie ciała ludzkiego i spraw związanych ze zdrowiem w celu zrozumienia funkcjonowania organizmu ludzkiego (i zwierzęcego),
zastosowanie tej wiedzy w celu polepszenia zdrowia a także zapobiegania i leczenia choróbpotrzebny przypis.

Badania dotyczące zdrowia przeprowadzane są głównie w takich dyscyplinach jak biologia, chemia czy fizyka a także w różnorodnych dziedzinach multidyscyplinarnych (na przykład socjologia medycyny). Innymi dziedzinami przyczyniającymi się do poszerzenia wiedzy o zdrowiu, w których wykonywane są badania są biochemia, epidemiologia i genetyka.

Celem stosowanych nauk zdrowotnych jest nie tylko poszerzenie wiedzy o zdrowiu, ale także bezpośrednie go polepszenie. Niektórymi z nich są: inżynieria biomedyczna, biotechnologia, pielęgniarstwo, dietetyka, farmakologia, farmacja, zdrowie publiczne (zobacz poniżej), psychologia, fizjoterapia i medycyna. Świadczenie usług na rzecz utrzymania lub polepszenia zdrowia człowieka nosi nazwę opieki zdrowotnej (zobacz powyżej).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zdrowie


Pomysły te ogłaszali

Historia
Pierwsze rękawiczki stosowane w medycynie były wykonane ze skóry lub dzianiny. Na początku XIX wieku zaczęły pojawiać się propozycje stosowania rękawiczek jako środka zapobiegającego zakażeniom wśród chirurgów, położników czy anatomów. Pomysły te ogłaszali m.in. dermatolog Joseph Plenk i położnik Ignaz Semmelweis. W chirurgii, pierwszeństwo w stosowaniu rękawiczek zazwyczaj przyznaje się Williamowi Stewartowi Halstedowi. Zimą 1890 jego sanitariuszka zaczęła używać zamówionych przez Halsteda w Goodyear Rubber Company gumowych rękawiczek. Niedługo później spopularyzowano używanie gumowych rękawiczek w Europie; wśród pierwszych chirurgów stosujących gumowe rękawiczki byli Werner Zoege von Manteuffel i Bernard Koening9

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C4%99kawiczki_medyczne