O rodzajach autobusów przegubowych
Są różne rodzaje autobusów członowych: jednoczłonowe (bezprzegubowe, nazywane również solowe), dwuczłonowe (jednoprzegubowe) i trójczłonowe (dwuprzegubowe). Mają znacznie większą pojemność od zwykłych autobusów, mogą pomieścić nawet 200 osób. Ich długości wahają się od 16 do 25 metrów podczas gdy pojedyncze mają długość maksymalnie 15 metrów. Budowane są jako trójosiowe (do ok. 18,75 m), czteroosiowe dwuczłonowe (do ok. 21 m) i czteroosiowe trójczłonowe (większe długości). Istnieją również przegubowe autobusy piętrowe. W autobusach dwuczłonowych układ napędowy najczęściej znajduje się w drugim członie i silnik jest umieszczony za tylną osią i właśnie na nią przekazuje moment obrotowy. Spotykane są czasami również autobusy z silnikiem w pierwszym członie z napędzaną środkową osią i taki układ jest również powszechny w autobusach trójczłonowych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus_przegubowy
Dlaczego warto przewozić ludzi za granicę?
Nie zawsze przejazd do pracy za granicę jest zapewniony przez firmę, która zatrudnia pracowników. Bardzo często zdarza się, że dostępnych jest kilka wolnych miejsc pracy i Polacy wybierają się tam we własnym zakresie. Wtedy bardzo korzystnym rozwiązaniem jest skorzystanie z możliwości przejazdu z osobami, które ogłaszają się na przykład w Internecie. Niektórzy pokonują trasę z Polski do Niemiec czy innych popularnych kierunków emigracji zarobkowej nawet kilka razy w miesiącu i wtedy zabranie pasażerów w taką podróż może być opłacalne. Nic dziwnego, że wielu z nich ogłasza, że posiada wolne miejsca i za określoną opłatą może udostępnić część pojazdu.
Udostępniane podróżnym cenniki
Publiczny transport zbiorowy w Polsce
W Polsce podstawowe kwestie dotyczące publicznego transportu zbiorowego reguluje ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym1.
Publiczny transport zbiorowy może odbywać się w Polsce na podstawie:
umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego pomiędzy organizatorem a operatorem,
potwierdzenia zgłoszenia przewozu lub decyzji o przyznaniu otwartego dostępu1.
Ustawa o o publicznym transporcie zbiorowym nakazuje oznakowanie środków transportu, którymi są wykonywane usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego, w sposób widoczny dla pasażera, podawanie rozkładu jazdy do publicznej wiadomości na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy, a także upublicznianie cenników opłat lub taryf oraz regulaminów przewozu osób (zawierających warunki obsługi podróżnych, warunki odprawy oraz przewozu osób i bagażu, wskazujących podmiot właściwy do przyjmowania skarg i reklamacji wynikających z realizacji usług oraz terminy ich rozpatrywania). Udostępniane podróżnym cenniki opłat muszą zawierać także ceny biletów ulgowych wynikające z uprawnień ustawowych oraz uprawnień pasażerów do innych ulgowych przejazdów, ustanowionych na obszarze właściwości danego organizatora. Ww. ustawa określa również, że wsiadanie i wysiadanie pasażerów może się odbywać tylko na przystankach lub dworcach określonych w rozkładzie jazdy2.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Publiczny_transport_zbiorowy