Podstawowe fakty - napromieniowanie
Napromieniowanie (ang. irradiation1) \displaystyle H H - wielkość w fotowoltaice wyrażana w J/m? lub kW?h/m? (global irradiation) składająca się z sumy napromieniowania bezpośredniego (nazywanego często nasłonecznieniem), rozproszonego i odbitego. Przedstawia energię padającą na jednostkę powierzchni w ciągu określonego czasu (roku, miesiąca, dnia, godziny)2.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Napromieniowanie
Mikroklimat
Mikroklimat, zespół czynników meteorologicznych bezpośrednio określających bytowe warunki organizmu lub grupy organizmów, zależy bezpośrednio od różnych przedmiotów terenowych, naturalnych lub sztucznych. Organizmy żyjące w dnie lasu żyją w innym mikroklimacie niż te, które żyją w warstwie koron drzewnych, jaskinia stwarza szczególny mikroklimat organizmom jaskiniowym, podobnie człowiek może stworzyć roślinom mikroklimat, uprawiając je w szklarniach lub cieplarniach.
Mikroklimat w znaczeniu encyklopedycznym jest to klimat charakterystyczny dla małej części środowiska, której odrębność jest wynikiem specyfiki układu czynników ją tworzących, np. wysokością i wahaniami temperatury, wilgotności, prędkością ruchu powietrza itp. Określonym mikroklimatem może się charakteryzować zarówno obszar geograficzny (np. miejscowość, kotlina, czy wąwóz), jak i twór sztuczny zbudowany przez człowieka (wnętrze samochodu, mieszkanie, hala produkcyjna)
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mikroklimat
Pojęcie biodegradacji
Biodegradacja (gr. bios = życie, łac. degradatio = obniżenie)1 ? biochemiczny rozkład związków organicznych przez saprobionty (głównie bakterie1234 i grzyby124, ale także pierwotniaki, promieniowce, glony i robaki)1 na proste związki nieorganiczne1234. Poza organizmami żywymi, do biodegradacji przyczyniają się także czynniki naturalne, takie jak: światło słoneczne, tlen z powietrza i woda3. Dzięki niej rozkładowi może ulegać nawet 95% substancji organicznej1.
Biodegradacja jest procesem bardzo powszechnym. Przebiega we wszystkich biocenozach. Zamyka ona cykle biogeochemiczne większości pierwiastków chemicznych, poprzez doprowadzenie związków do form przyswajalnych przez rośliny. O ile biodegradacja związków występujących naturalnie przebiega bardzo szybko (przykładem są lasy równikowe), o tyle rozkład substancji sztucznych, wytworzonych przez człowieka, może trwać nawet do kilku tysięcy lat (np. pochodne ropy naftowej, pestycydy, materiały wybuchowe)2. Mimo tego, proces ten ma duże znaczenie w zachowaniu środowiska naturalnego, ponieważ zmniejsza stopień jego zanieczyszczenia3.
Dużą zdolność do biodegradacji wykazują zasobne w próchnicę, biologicznie aktywne gleby1.
Rozkład szczątków organicznych przebiega zarówno w obecności tlenu, jak i przy jego braku. Aeroby degradują je, wykorzystując tlen jako utleniacz. Anaeroby zastępują tlen azotanami, siarczanami, jonami metali lub dwutlenkiem węgla. W ten sposób metanotrofy potrafią rozkładać węglowodory alifatyczne, a nawet ich halogenki2.
Obecnie zastępuje się trwałe tworzywa sztuczne i detergenty odpowiednikami, które ulegają biodegradacji3.
W przeciwieństwie do mineralizacji, terminu biodegradacja używa się raczej w odniesieniu do substancji szkodliwych (np. pestycydów).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Biodegradacja