W 1924 było w Polsce 7500 samochodów
Historia motoryzacji w Polsce (1900-1939)
Policjant kieruje ruchem w Warszawie, listopad 1939
Początki motoryzacji sięgają okresu sprzed I wojny światowej. W Warszawie w przededniu wybuchu wojny było zarejestrowanych 400 samochodów. Między poszczególnymi zaborami wyraźne były różnice w jakości dróg, jak i w zasadach ruchu drogowego (przykładowo w Austro-Węgrzech obowiązywał ruch lewostronny).
W 1924 było w Polsce 7500 samochodów, w 1927 16 0002, w 1929 29 4233, w 1931 27 0002, w 1935 24 8213. W okresie międzywojennym liczba automobilów w Polsce wzrosła do ponad 40 000, co jednak nadal stawiało Polskę na dalekiej pozycji pod względem ilości samochodów (należy pamiętać, że wówczas około 70% wszystkich samochodów na świecie znajdowało się w USA). Na przeszkodzie rozwojowi motoryzacji stała bardzo słaba jakość ówczesnych dróg, jak też mała zamożność społeczeństwa. Zaczęła się rozwijać komunikacja autobusowa, jednak kryzys gospodarczy w latach 1929?1935 spowodował pewien regres w motoryzacji, przykładem tego zjawiska może być liczba taksówek, która przed wybuchem II wojny światowej nie zdołała przekroczyć stanu z roku 1929.
W drugiej połowie lat dwudziestych wprowadzono w Warszawie sygnalizację świetlną, a w pewnym momencie liczba aut w stolicy osiągnęła liczbę 3500. Znaki drogowe w Polsce pojawiły się w 1927 r., jednak prawidłowa jazda była wówczas egzekwowana jedynie w obrębie miast4. Pierwsze stacje benzynowe w Polsce (zwane pompami) pojawiły się w 1924 w Warszawie (wcześniej benzynę kupowało się w aptekach i składach chemicznych). Na słabo zaludnionych, wielkich obszarach Kresów jeszcze w latach 30. rzadka sieć stacji benzynowych uniemożliwiała normalne korzystanie z samochodu5.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Motoryzacja
Zamówienie mechanika samochodowego do domu
Każdy właściciel samochodu co jakiś czas musi odbyć wizytę u mechanika. Nawet, jeżeli posiada w pełni sprawny samochód, to będzie musiał dokonać wymiany opon przed zimą czy na wiosnę. Dlatego bardzo zainteresowany jest tym, jakie koszty mogą być związane z wizytą u mechanika. Stara się także znaleźć dla siebie takiego mechanika, który nie tylko będzie najlepszy, ale również będzie świadczył swoje usługi po rozsądnej cenie. Jest to bardzo ważne dla właściciela samochodu, żeby mógł korzystać z usług polecanego pod każdym względem mechanika. Jednak niektórzy właściciele samochodów nie patrzą na koszty naprawy samochodu, ale myślą przede wszystkim o swojej wygodzie. Zamawiają więc mechanika do domu, jeżeli nie są w stanie ruszyć zepsutym samochodem.
Bieżnik jest to część opony
Budowa opony
Budowa opony: 1. opasanie, 2. osnowa, 3. drut, 4. obręcz, 5. bieżnik, 6. opona, 7. stopka.
Elementy typowej opony samochodowej10:
Bieżnik
Bieżnik jest to część opony, która wchodzi w kontakt z nawierzchnią i odpowiada za jej przyczepność do nawierzchni. W zależności od przeznaczenia opony, bieżnik może mieć różny kształt (tzw. rzeźba bieżnika), głębokość i twardość.
Osnowa
Osnowa składa się z wielu warstw kordu, ułożonych pod różnymi kątami w zależności od rodzaju konstrukcji opony. Kord może być wykonany z poliamidu, poliestru, stali, wiskozy i włókna szklanego.
Opasanie
Jest to warstwa (lub częściej warstwy) kordu ułożona obwodowo, wykonana z możliwie jak najbardziej nierozciągliwego materiału. Jej zadaniem jest usztywnienie czoła opony i zapobiegnięcie jego deformacjom pod wpływem działających sił.
Stopka
Stopka (inaczej kołnierz) to część opony stykająca się z obręczą (inaczej zwaną też felgą). Biegnące obwodowo druty wzmacniające utrzymują oponę na feldze, natomiast odpowiednie ukształtowanie stopki zapewnia równe przyleganie opony do obręczy, a w oponach bezdętkowych także uszczelnienie. W niektórych konstrukcjach opon wzmocnienie to wykonuje się z kewlaru.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Opona_pneumatyczna